Przyszłość leczenia biologicznego: nowe perspektywy i innowacyjne podejścia

Leczenie biologiczne stanowi jedną z najbardziej innowacyjnych metod leczenia chorób autoimmunologicznych i nowotworowych. Składa się na nie grupa farmaceutyków o wielokierunkowym działaniu. Leki biologiczne mogą bowiem nie tylko zmodyfikować przebieg procesów zapalnych w organizmie, ale również przyczynić się do zahamowania namnażania komórek nowotworowych, zatrzymania chorób z autoagresji czy imitowania działania białek, które naturalnie występują w organizmie. Z tego powodu kwalifikacja do badań klinicznych tego rodzaju farmaceutyków dotyczy szczególnie pacjentów cierpiących na zaawansowane choroby autoimmunologiczne oporne na leczenie konwencjonalne oraz osób borykających się z chorobą nowotworową. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć o tej nowoczesnej metodzie leczenia!

Leczenie biologiczne prywatnie – na czym polega?

Leki biologiczne to specjalne białka, które otrzymuje się w złożonych procesach przeprowadzanych za pomocą inżynierii genetycznej lub z udziałem odpowiednich linii komórkowych. Ich działanie może naśladować białka wytwarzane naturalnie przez ludzki organizm oraz wpływać na interakcje międzykomórkowe i reakcje organizmu na różne substancje. Wśród przykładowych leków biologicznych wymienia się:

• białka fuzyjne i chimeryczne;

• rekombinowane ludzkie cytokiny;

• przeciwciała monoklonalne wykorzystywane np. w chorobach autoimmunologicznych;

• insulinę w zastrzykach;

• rekombinowany ludzki hormon wzrostu.

W przypadku chorób autoimmunologicznych leczenie biologiczne polega na tym, że pacjent otrzymuje specjalne preparaty, które mają na celu zredukowanie odpowiedzi zapalnej w organizmie i – dzięki temu – zmniejszenie objawów i zatrzymanie rozwoju choroby. Istotnym wskazaniem do prywatnego leczenia biologicznego są ponadto choroby nowotworowe, jednak wówczas pacjentom onkologicznym podawane są leki biologiczne o innym mechanizmie działania – ukierunkowanym na zahamowanie rozwoju komórek nowotworowych.

Kwalifikacja do badań klinicznych – najważniejsze zasady

Aby móc wziąć udział w badaniu klinicznym, pacjenci muszą uprzednio przejść kwalifikację. W praktyce oznacza to konieczność dokładnej weryfikacji i spełnienia szeregu kryteriów – etap ten nazywany jest w środowisku medycznym „okresem przesiewowym” lub „screeningiem”.

Poszczególne badania kliniczne mają ściśle określony dla siebie zestaw wytycznych, jednak część z nich okazuje się wspólna dla ogółu. Wśród uniwersalnych kryteriów kwalifikacji do badań klinicznych uwzględnia się m.in.:

• podpisanie świadomej zgody i gotowość dostosowania się do harmonogramu wizyt;

• potwierdzone rozpoznanie choroby podstawowej i jej stabilne leczenie;

• stabilna historia chorobowa;

• odpowiednie nasilenie objawów choroby podstawowej (min. umiarkowane);

• brak trwających silnych infekcji (zwłaszcza tych, które wymagałyby hospitalizacji);

• brak odchyleń w wynikach badań laboratoryjnych, obrazowych i endoskopowych, które mogłyby zagrażać zdrowiu pacjenta lub świadczyć o obecności nierozpoznanej nowej choroby.

Przede wszystkim zaś kwalifikacja do badań klinicznych i udział pacjenta w ich przebiegu musi być każdorazowo podyktowany jego najlepszym interesem, bez narażenia jego zdrowia lub życia w jakikolwiek sposób.

W zależności od rodzaju badania screening może zająć od tygodnia do nawet dwóch miesięcy. Po przeprowadzeniu wszystkich wymaganych badań uwzględnionych w protokole, mając pewność, że pacjent spełnia wszystkie kryteria kwalifikacji do badania, można podać mu pierwszą dawkę leków w ramach tzw. „wizyty randomizacyjnej” lub „wizyty 0”.

Więcej informacji na temat leczenia biologicznego znajdziesz tutaj: https://melitamedical.pl/leczenie-biologiczne-wroclaw.